بيوگرافي خسرو شكيبايي:

در شناسنامه اسمش «خسرو» است ولی خانواده و بچه محل ها «محمود» صداش می کردند. خسرو شکیبایی متولد فروردین ۱۳۲۳ در خیابان مولوی تهران.
پدر خسرو سرگرد ارتش بود و وقتی او ، ۱۳-۱۴ ساله بود _ظاهرا بر اثر سرطان _ از دنیا رفت و باعث شد اون پیش از پایان کودکی وارد زندگی بزرگسالانه بشود.
او قبل از اینکه وارد عرصه تئاتر شود ، تو خیاطی و کانال سازی وآسانسور سازی کار می کند. در ۱۹ سالگی برای اولین بار روی صحنه تئاتر میرود و بعد از مدتی به عباس جوانمرد ، معرفی و به صورت کاملا حرفه ای بازیگر تئاتر میشود. بازی در تئاتر ادامه داشت تا
بازی در نقش کوتاهی در فیلم خط قرمز (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۱) به سینما آمد. و تا سال ۱۳۶۸ در نقشهایی ظاهر شد. از جمله در فیلمهای دزد و نویسنده، ترن و رابطه خوب ظاهر شد. اما از بازی در فیلم هامون (داریوش مهرجویی، ۱۳۶۸) بود که نام خسرو شکیبایی سر زبانها افتاد. او برای بازی بسیار زیبایش در همین فیلم از هشتمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین دریافت کرد و تحسین منتقدان و مردم را برانگیخت.
خسرو شکیبایی از سال ۱۳۶۸ به بعد، دیگر نتوانست از جلد حمید هامون بیرون بیاید و حمید هامون را در انواع و اقسام لباسها و تیپهای مختلف تکرار کرد. اما توانایی هایش انکارناپذیرش را در چند فیلم به معرض نمایش گذاشت: بازی تاثیرگذار او در دو فضای کاملا متفاوت در فیلم کیمیا (احمدرضا درویش، ۱۳۷۳) و بازی متفاوت او در فیلم کاغذ بی خط (ناصر تقوایی، ۱۳۸۰).
خسرو شکیبایی در تلویزیون هم موفق بود. از همان زمان که در نقش مدرس بازی کرد و آن مونولوگ طولانی معروفش را اجرا کرد تا بازی در مجموعه تلویزیونی روزی روزگاری، خانه سبز، کاکتوس، تفنگ سر پر و این اواخر هم که مجموعه تلویزیونی در کنار هم را روی آنتن دارد.
او آخرین جایزه اش را از ششمین جشن ماهنامه دنیای تصویر برای بازی در فیلم کاغذ بی خط دریافت کرد.
پس از گذشت نزدیک به ۲۲ سال از اولین حضورش در سینمای مسعود کیمیایی، بار دیگر و اینبار در کنار استاد عزت الله انتظامی در فیلمی از مسعود کیمیایی ایفای نقش کرد: « حکم » (۱۳۸۳)

با بازی در نقش کوتاهی در فیلم خط قرمز (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۱) به سینما آمد. و تا سال ۱۳۶۸ در نقشهایی ظاهر شد. از جمله در فیلمهای دزد و نویسنده، ترن و رابطه خوب ظاهر شد. اما از بازی در فیلم هامون (داریوش مهرجویی، ۱۳۶۸) بود که نام خسرو شکیبایی سر زبانها افتاد. او برای بازی بسیار زیبایش در همین فیلم از هشتمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین دریافت کرد و تحسین منتقدان و مردم را برانگیخت.
خسرو شکیبایی از سال ۱۳۶۸ به بعد، دیگر نتوانست از جلد حمید هامون بیرون بیاید و حمید هامون را در انواع و اقسام لباسها و تیپهای مختلف تکرار کرد. اما توانایی هایش انکارناپذیرش را در چند فیلم به معرض نمایش گذاشت: بازی تاثیرگذار او در دو فضای کاملا متفاوت در فیلم کیمیا (احمدرضا درویش، ۱۳۷۳) و بازی متفاوت او در فیلم کاغذ بی خط (ناصر تقوایی، ۱۳۸۰).
خسرو شکیبایی در تلویزیون هم موفق بود. از همان زمان که در نقش مدرس بازی کرد و آن مونولوگ طولانی معروفش را اجرا کرد تا بازی در مجموعه تلویزیونی روزی روزگاری، خانه سبز، کاکتوس، تفنگ سر پر و این اواخر هم که مجموعه تلویزیونی در کنار هم را روی آنتن دارد.
او آخرین جایزه اش را از ششمین جشن ماهنامه دنیای تصویر برای بازی در فیلم کاغذ بی خط دریافت کرد.
پس از گذشت نزدیک به ۲۲ سال از اولین حضورش در سینمای مسعود کیمیایی، بار دیگر و اینبار در کنار استاد عزت الله انتظامی در فیلمی از مسعود کیمیایی ایفای نقش کرد: « حکم » (۱۳۸۳) و چقدر عالی بازی کرد. او در سال ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ چهار بازی قدرتمند دیگر نیز به کارنامه سینمایی اش افزود: چه کسی امیر را کشت؟، اتوبوس شب، رئیس و دست های خالی

مجموعه آثار:

– خط قرمز (مسعود کیمیایی – ۱۳۶۱)
– دادشاه (حبیب کاووش – ۱۳۶۲)
– صاعقه (۱۳۶۴)
– رابطه (پوران درخشنده – ۱۳۶۵)
– دزد و نویسنده (کاظم معصومی – ۱۳۶۵)
– ترن (امیر قویدل – ۱۳۶۶)
– شکار (مجید جوانمرد – ۱۳۶۶)
– هامون (داریوش مهرجویی – ۱۳۶۸)
– عبور از غبار (پوران درخشنده – ۱۳۶۸)
– ابلیس (احمدرضا درویش – ۱۳۶۸)
– جستجو در جزیره (مهدی صباغزاده – ۱۳۶۹)
– سارا (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۱)
– پرواز را بخاطر بسپار (حمید رخشانی – ۱۳۷۱)
– یکبار برای همیشه (سیروس الوند – ۱۳۷۱)
– بلوف (ساموئل خاچیکیان – ۱۳۷۲)
– کیمیا (احمدرضا درویش – ۱۳۷۳)
– پری (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۳)
– درد مشترک (یاسمین ملک نصر – ۱۳۷۳)
– لژیون (سیدضیاءالدین دری – ۱۳۷۳)
– سایه به سایه (علی ژکان – ۱۳۷۴)
– خواهران غریب (کیومرث پوراحمد – ۱۳۷۴)
– سرزمین خورشید (احمدرضا درویش – ۱۳۷۴)
– عاشقانه (علیرضا داودنژاد – ۱۳۷۴)
– روانی (داریوش فرهنگ – ۱۳۷۶)
– زندگی (اصغر هاشمی – ۱۳۷۶)
– دختردایی گمشده (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۷)
– میکس (داریوش مهرجویی – ۱۳۷۸)
– دختری بنام تندر (حمیدرضا آشتیانی پور – ۱۳۷۹)
– کاغذ بی خط (ناصر تقوایی – ۸۰/۱۳۷۹)
– مزاحم (سیروس الوند – ۱۳۸۰)
– اثیری (محمدعلی سجادی – ۱۳۸۰)
– صبحانه برای دو نفر (مهدی صباغزاده، ۱۳۸۲)
– ازدواج صورتی (منوچهر مصیری، ۱۳۸۳)
– سالاد فصل (فریدون جیرانی، ۱۳۸۳)
– حکم (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۳)
– پیشنهاد پنجاه میلیونی (مهدی صباغزاده، ۱۳۸۳)
– ستاره ها: ستاره بود (فریدون جیرانی، ۱۳۸۴)
– عروسک فرنگی (فرهاد صبا، ۱۳۸۴)
– چه کسی امیر را کشت؟ (مهدی کرم پور، ۱۳۸۴)
– اتوبوس شب (کیومرث پوراحمد، ۱۳۸۵)
– دست های خالی (ابوالقاسم طالبی، ۱۳۸۵)
– رئیس (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۵)

مجموعه های تلویزیونی:
– مدرس
– روزی روزگاری (امرالله احمدجو، ۱۳۶۸)
– خانه سبز (مجموعه – بیژن بیرنگ، مسعود رسام – ۱۳۷۵)
– کاکتوس (مجموعه سری اول – محمدرضا هنرمند – ۱۳۷۷)
– تفنگ سرپر‌ (مجموعه – امرالله احمدجو – ۷۹/۱۳۷۸)
– در کنار هم (مجموعه تلویزیونی – فتحعلی اویسی- ۱۳۸۱)

جشنواره ها و جوایز:

– برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از هشتمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « هامون » – ۱۳۶۸
– برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از سیزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « کیمیا » – ۱۳۷۳
– برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و سومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « سالاد فصل » – ۱۳۸۳
– برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « اتوبوس شب » – ۱۳۸۵
– کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از یازدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « یکبار برای همیشه » – ۱۳۷۱
– کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از دهمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم « چه کسی امیر را کشت؟ » – ۱۳۸۵
– دومین بازیگر نقش اول مرد سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینمایی برای بازی در فیلم « کاغذ بی خط » – ۱۳۸۱
– کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از پانزدهیمن جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « سایه به سایه » – ۱۳۷۵
– کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از بیستمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « کاغذ بی خط » – ۱۳۸۰